տեմ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տեմ
- Արաբկիր՝ նախապես, նախ և առաջ ◆ Ես ալ կանչեցի ու ըսի.-Տուր ինծի տեմ, տյովլաթ ու հաց։ (Փլտ.) ◆ Աման, իգյիդ, ղոչ Քյոռ-Օղլի, Տեմանց ինձի զարկ, ըսպանի։ (Ժվ.) ◆ Վարթըպետը տիմանց ճըռտիկ շորերը կը խանի, կըմընի յաթաղը ։ (ՏՆ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։