Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տեյ•մո•րի

Կարին, Շիրակ՝ մինչև որ ◆ Հավքերը եկան երամ-երամ , Անուն ունիմ՝ աշուղ Շերամ, Էնքան պիտի յարիս կանչեմ, Տեյմոր վառիմ որպես Քյարամ (Շերամ) ◆ Դե հիմի պիտի էրթաս, տեյմորի էգուց էնպես բաղչեմ շինես օր իսկ իմ բաղչիս պես Հժհք ◆ Գործը յոլա տար, տյոր ես ետ գամ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Տեշմոր հաստը բարկընա՝ բարկին հոգին կելլա Առած ◆ Տեվոր գնաց, հոգիս էլավ Գուրգեն Մահարի ◆ Տեմոր մոզին եզ եղնի, տեյը խոզ կըլնի (Հակոբ Մանանդյան) ◆ Հիմի ալ աղջիկ նշնելիս գովին գը «Լավ տրնկի խաղա կը, տեմոր լուս լոտո խաղա կը» (Խաթաբալա) ◆ Ոչ ծեր հացին բրթուճ կառնիմ, տյոր խնդիրքս չկատարես (Ջավախեցի) ◆ Տյորի քու ձիդ չորս ոտք փոխե... անիգ էրգու ոտքով... կերթա Հժհք

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։