տեն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տեն
- {{բրբռ|Խտջ||||||} խոնավ ◆ Գետինը տեն ա։ (Մ․Հաճյան)
- {բրբռ|Խտջ|Մղր|||||} խոնավություն ◆ Տենից պատի պաստառները փչացել են։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- տեն առնել - խոնավանալ ◆ Թութունը ծակվորի մեջ տեն կառնու։ (Մ․Հաճյան)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։