տեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տեն 

  1. {{բրբռ|Խտջ||||||} խոնավ ◆ Գետինը տեն ա։ (Մ․Հաճյան)
  2. {բրբռ|Խտջ|Մղր|||||} խոնավություն ◆ Տենից պատի պաստառները փչացել են։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. տեն առնել - խոնավանալ ◆ Թութունը ծակվորի մեջ տեն կառնու։ (Մ․Հաճյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։