տեն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տեն
- {{բրբռ|Խտջ||||||} խոնավ ◆ Գետինը տեն ա։ (Մ․Հաճյան)
- {բրբռ|Խտջ|Մղր|||||} խոնավություն ◆ Տենից պատի պաստառները փչացել են։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- տեն առնել - խոնավանալ ◆ Թութունը ծակվորի մեջ տեն կառնու։ (Մ․Հաճյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։