տենալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տե•նալ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Սեբաստիա, Խարբերդ, Արաբկիր, Տարենտե, Մոկս՝ տեսնել ◆ Մին ղարիբ մարթ ա եկալ, օզում ա քի տենա։ ◆ Հացուտելիս էն տանը նրա սուրաթի ղայդի մի սուրաթ տեհա։ ՀԺհք ◆ Էդ աղչիկը թամաշա արեց՝ տեհավ թագավորի մեյտարխանեն ա։ ՀԺհք ◆ Տեհար տանը չի՝ կանուխ ետ տըռնիր։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։