տեվվոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տեվ•վոր 

  1. տեվ` անասնակեր հավաքող ◆ Մենք երկուքս, երկու վարձու տեվվորով մեզ համար հարկավոր տևը մի օրում կպատրաստենք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։