տերակեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տե•րա•կեն 

  1. Ղարաբաղ՝ քահանայի կինը, երեցկին ◆ Ախչի, պատառ տվեր կաց դիրակենը նստե։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։