տերավարի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տե•րա•վա•րի 

  1. Ղարաբաղ՝ տիրոջ պես, հարազատի նման, ոչ որպես օտար ◆ Մին ղարիբ մարթ ար, ամմա տըսնիր թա մեր խուխեն հետե հունց ար տերավարի չրչարվում։
  2. հոգածությամբ, խնամքով ◆ Էս խանումը. վըեր հաքնըմ ա [վըետնամաննին], տըենըմ ա վըետին խի լյավ ըլըմ են, լյավ էլ ջիգյարով տերըվարի կարած աըլըմ։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։