տզկուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տըզ•կուկ
- Մուշ, Խիան, Դերսիմ, Վան՝շատ թրջված, խխում եղած ◆ Տզուկ բուրդը շպրտեց վրաս։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։