Jump to content

տզկուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տըզ•կուկ 

  1. Մուշ, Խիան, Դերսիմ, Վան՝շատ թրջված, խխում եղած ◆ Տզուկ բուրդը շպրտեց վրաս։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։