տզուղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տըզ•ուղ 

  1. Վան՝թույլ, չզարգացած ◆ Տզուղ հորթ է, հերվինեկ է, բայց այս տարվա հորթերց փոքր է մնացել (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։