տի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ti]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տի

վանկեր՝ տի 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dī-to-` *dā(i)- «բաժանել» արմատից. հմմտ. հին վերին գերմաներեն zīt, գերմաներեն Zeit, հին անգլերեն tīd «ժամանակ, ժամանակաշրջան»։

Գոյական

1. (հնց․) (գործ է ածվում հոգնակի՝ տիք ձևով) մարդու տարիք, հասակ
2. ժամանակի շրջան, տարիներ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս տարիք, հասակ
2. տե՛ս ժամանակաշրջան

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Գոյական

1. (գվռ․) պիտի (գործակծում է չափական գրվածքներում)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *di-՝ *dei- «փայլել» արմատից, որից նաև տիւ. հմմտ. նաև լատիներեն dies «օր»։

Գոյական

1. օր

Բաղադրյալ բառեր
երկտի

Գոյական

1. կապ

Բաղադրյալ բառեր
սամետի կալոտի վզտա

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։