տիտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տիտ 

  1. Մուշ՝հանկարծ, անսպասելի ◆ Տիտ փախավ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Տուն կմտնա թե չէ, տիթ մահ կը կանի հառեչ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
  2. Քեսաբ՝տիվտիվ թռչունը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։