տիր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տիր

վանկեր՝ տիր 

Ստուգաբանություն

< тир < ֆր. tir

Գոյական

1. (դիցբ․) հին հայերի մոտ` գիտության և արվեստի աստվածը, որի մեհյանում երազներ էին մեկնում , գուշակություններ էին անում
2. (խսկց․) հրաձգարան՝ հատուկ կառուցված տեղ հրաձգության համար

Հոմանիշներ

1. (դիցբ․) Հերմես

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։

Գոյական

1. շատ, հույժ, խիստ, պինդ

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։