տիրավորություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tiɾɑvɔɾutʰˈjun]
վանկեր՝ տի•րա•վո•րութ•յուն
Գոյական
- (նորբ․) տեր ունենալը ◆ Քանի որ չի կարելի խոսել նրանց անտերության և իր տիրավորության մասին։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։