տխուր֊տառապած

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tχuɾ֊tɑrɑˈpɑt͡s]

վանկեր՝ տ(ը)•խուր տա•ռա•պած 

Ածական

  1. (նորբ․) տխուր և տառապած ◆ Տխուր-տառապած աղաչանքներով նայում է վրաս տակառն անատամ։ Ռ. Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]