տխրածին

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tχɾɑˈt͡sin]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տ(ը)խ•րա•ծին 

Գոյական

1. տխրություն ծնող՝ պատճառող, տխրությամբ համակրող Տխրածին երգ
2. տխրությունից՝ վշտից ծնված՝ ծագած՝առաջացած, տխրության պատճառած՝ առաջ բերած ◆ Տխրածին հառաչ։

Հոմանիշներ

1. վշտածին
2. տե՛ս տխրաբեկ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։