տխրակուտակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tχɾɑkuˈtɑk]
վանկեր՝ տըխ•րա•կու•տակ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) տխրություն կուտակած, շատ տխրություն պարունակող ◆ Հայոց առյուծազարմ նահապետի դեմքը խաղաղ-խաղաղ էր, միայն աչքերն էին տխրակուտակ ու թախծալից։ «Գրական թերթ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։