տհալացու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տը•հա•լա•ցու 

  1. Ղարաբաղ, Մեղրի, Կաքավաբերդ՝ տհալի համար նախատեսված միս՝ մսացու ◆ Ցավը հինչ ղալաթ ա արալ ձիզ մոտիկնա, տըռըզեցեք, քոքացեք, լափ տհալացու տեռեք։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։