տոնապատճառ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tɔnɑpɑtˈt͡ʃɑr]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տո•նա•պատ•ճառ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. տոնի պատճառ՝ առիթ
  2. (խսկց․) այն մարդը, որի ծննդյան՝ ամուսնության և այլն տոնն է կատարվում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]