տոնիկա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ տո•նի•կա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< тоника < հուն. tonos լարում

Գոյական

  1. (երժշտ․) մաժորային կամ մինորային գամմայի հիմնատոնը (առաջին աստիճանը) կամ հիմնական ակորդը
  2. լադի գլխավոր կայուն ձայնը
  3. լադի 1-ին աստիճանի վրա կառուցված եռահնչյունը, լադի հիմնական ակորդը

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։