տուպտուպ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տուպ•տուպ 

  1. Ղարադաղ՝ արտերի մեջ բուսնող մի տեսակ ուտելի բույս, որ տալիս է գնդաձև կլոր ծաղիկ և խաշխաշի նման սերմ, պուտ, հարսնուկ ◆ Հվաքած տուպիցս մինն էլա կրացի վեչ տուն հասցնեմ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։