տուտռոշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տու•տռոշ 

  1. Մուշ, Բաղեշ՝ շրթունքները դուրս ու վեր ցցված ◆ Մի տուտռուժիկ մարդ էր։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Տուտռուշ մռութները կախել էր։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. տուտռուզ՝ տուտռուշ՝ տուտուշ անել – խռովել, հետը չխոսել ◆ Ինչ ասում ենք տուտռուշ ա անում։ Սահակ Ամատունի ◆ Հերդ ինձանից տուտռուշ ա արել։ Սահակ Ամատունի ◆ Բավական է ինչքան տուտռուշ արի։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։