տչըու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•չը•ու 

  1. Ակն՝ աչք ◆ Անիկից ես քու տչվին լսիմ, որ շահենի աչք կու մա նի։ Ազտ.

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։