Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տպը•կ(ը)•տա•պակ

==== Արտահայտություններ ====։

տպըկտապակ կյալ – Ղարաբաղ՝ սուր ցավից գալարվել ◆ Ախր հինչ ըս կերալ, վար տըհենց տպըկտապակ ըս կյամ։
երդում–հավատ անել ◆ Տեսար, վար ուրան տղան ար տարալ, խեղճ հրըվանեն խոխան տպըկտապակ ար կյամ՝ հըվատում չին
աղաչել–պաղատել ◆ Կոզի մարը տպըկտապակ ար կյամ, տղան ըսկացավ հյուչ, թողել քյինաց։
ծանր ապրումներ ունենալ ◆ Խախեն սև թոխտւ եկալ ա, մարը էսա մին շեբեթ ա, տպըկտապակ ա կյամ։
տպըկտապակ ընգյնիլ՛ ըննիլ – նույնն է՝ տպըկտապակ կյալ ◆ Խնձօրան մին դիլիմ կտրում ա, տամ էտ դուսաղեն, ասում ա. «Կեր, տըեսնանք հո՞ւնց խնձօր ա»։ ◆ Էս դուսաղը վըեր օտում ա ... ռանգյը փոխվում ա, կոչ կյամ, տըպըկտապայ ընգյնում, մըեռնում։ ՀԺՀՔ

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։