տպտպալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)պ•տ(ը)•պալ 

  1. Արարատյան, Համշեն՝ հուզմունքից՝ անհանգիստ լինելուց արագ բաբախել (սրտի մասին) ◆ Ազապ տղերք միթ՞ե քար ու պողպատից են ... նրանց կրծքի տակ ձեր սրտերի պես մի-մին պստիկ մսեր ձեր սիրով տպտպում են։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Սիդս տպտպա գու՝ հա՞ յա ուշընոմ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։