տռալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•ռալ 

  1. Վան՝ ավազակ, գող ◆ Տեսավ մեկ զոռպա տռալմ պառկեր ի ջրի պերան։ Ահ ◆ Խա, -ասաց, -աղորթ ի, որ իմ խորոխպեր կասեր, թե եփ մթնի, կելնի որ գող ու տռալ վեր մե գան։ Ած
  2. Վան, Մուշ՝ ծույլ, անբան
  3. Վան՝ թագավոր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։