տռալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)•ռալ
- Վան՝ ավազակ, գող ◆ Տեսավ մեկ զոռպա տռալմ պառկեր ի ջրի պերան։ Ահ ◆ Խա, -ասաց, -աղորթ ի, որ իմ խորոխպեր կասեր, թե եփ մթնի, կելնի որ գող ու տռալ վեր մե գան։ Ած
- Վան, Մուշ՝ ծույլ, անբան
- Վան՝ թագավոր
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։