տռզած

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•ռ(ը)•զած 

  1. Ղարաբաղ՝ ուռած
  2. գոռոզ, փքված, հպարտ ◆  Ազիզ-մազիզ ըխճըկերքն էլ եղոնիկու նման տռըզած շարվալ ըն։ (ՏԽ) (փխբ․)
  3. նեղացած, վիրավորված ◆  Տըհենց տռզած քանի՞ օր պիտի կենաս։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։