տռճուխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)ռ•ճուխ
- Վան՝ փոքր ու գեղեցիկ (իր)
- նուրբ դիմագծերով ու փոքր (դեմք)
- լավ չաճած ու մանր մնացած (պտուղ) ◆ Տռջուխ տանձ։ (Մլխ.)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։