տռճուխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)ռ•ճուխ
- Վան՝ փոքր ու գեղեցիկ (իր)
- նուրբ դիմագծերով ու փոքր (դեմք)
- լավ չաճած ու մանր մնացած (պտուղ) ◆ Տռջուխ տանձ։ (Մլխ.)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։