տռնըտակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)ռ•ն(ը)•տակ 

  1. Ղարաբաղ՝ դռան տակ, մոտ ◆  Ըստուծանա իրեք մըեծ-մըեծ հուլի շավթալի եր ընգնի. մինը, ասողին, մինը, լսողին, մինն էլ տըռնըտական անջուկ տընողինն։ (Հժհք)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։