տռնչալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•ռ(ը)ն•չալ 

  1. Արարատյան՝ մի բանի ծանրության ճնշման տակ տնքալ, ճկվել ◆ Ձին բեռի տակ տռնչում էր։
  2. մի բանի ազդեցությամբ տանջվել, հեծել ◆ Պարտքի տակ տոնչալով մեռավ։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։