տվայտաշունչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tvɑjtɑˈʃunt͡ʃʰ]
վանկեր՝ տ(ը)•վայ•տա•շունչ
Գոյական
- (նորբ․) տանջանքի՝ տվայտանքի շունչ ◆ Ո՛վ կաղապարված լռություններ, ․․․մրմունջն է անչափելի, տվայտաշունչն է անչափելի։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։