Jump to content

տվեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•վեր 

  1. Ղարաբաղ՝ դեպի ցած, նեքրև ◆ Եշըմ ըմ տվեր, օշը կլխըվեր, մեր Ղալան աչքիս ճյանջու մճանք ա իրևըմ։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. տվեր կանալ - ցած, ներքև իջնել ◆ Ախչի պատառ տըվըեր կաց, քյոխվակենը նստե։ Հժհք

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։