տվեր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)•վեր
- Ղարաբաղ՝ դեպի ցած, նեքրև ◆ Եշըմ ըմ տվեր, օշը կլխըվեր, մեր Ղալան աչքիս ճյանջու մճանք ա իրևըմ։ (Տմբլաչի Խաչան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- տվեր կանալ - ցած, ներքև իջնել ◆ Ախչի պատառ տըվըեր կաց, քյոխվակենը նստե։ Հժհք
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։