տվուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•վուկ 

  1. Համշեն՝ բերքատու, պտղատու ◆ Տվուկ ծառ` կուդրակ։ Ամ.
  2. Խոտուրջուր, Համշեն՝ առատաձեռն, ձեռքը բաց (փխբ․)
  3. Խարբերդ՝ սեռական մերձավորություն, զուգավորություն (փխբ․)
  4. Խարբերդ, Կարին, Ախալցխա՝ անբարոյական (կին)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։