տրիբունալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tɾibuˈnɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տ(ը)•րի•բու•նալ 

Ստուգաբանություն

< трибунал < լատ. tribunal դատ, դատարան

Գոյական

1. զինվորական և խիստ ծանր քաղաքացիական հանցագործություններին վերաբերող գործերը վարող դատական մարմին
2. այդ մարմնի դատավորների կազմը՝ դատական կոլեգիան
3. մի քանի բարձրագույն դատական հաստատությունների անվանում
4. (ճրտրպ․) (շին․) հին հռոմ. բազիլիկաներում սյունազարդ հարթակ հիմնապատվանդանի վրա. այստեղ էին ելույթ ունենում պաշտոնական անձինք

Հոմանիշներ

1. դատարան, ատյան

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ трибуналлия (ru) ‎(tribunallija)
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։