տրոսել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•րո•սել 

  1. Թբիլիսի՝ հարդարել, կոկել ◆ Ձեռներով մազերը տրոսեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. պճնել, զարդարել ◆ Ա՜խ, թե ինչ հալն իմ գցում նրա կոկած ու տրոսած ջանը։ (Գարեգին Սևունց)
  3. (փխբ․) ծեծել, հարվածել ◆ Կըխկըրնիրքը մե լավ բաբաթ դագանակով կո տրոսեիր։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։