տևուտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տե•վուտ 

  1. Ղարաբաղ՝ դյուրաբորբոք, խիստ զայրացկոտ ◆ Քու հրեվանը տևուտ մարթ ա, հետը խոսել չինում։

Արտահայտություններ[խմբագրել]