ցասմաբորբոք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑsmɑbɔɾˈbɔkʰ]

վանկեր՝ ցաս•մա•բոր•բոք•• 

Ածական

  1. (նորբ․) ցասումից՝ զայրույթից բորբոքված ◆ Հառաչում էր արքան Ցավից ցասմաբորբոք, Եվ ահն էր պարուրել Դրանիկներին բոլոր։ Լ․ Միրիջանյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]