ցեխ-ճխանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰɛχ t͡ʃχɑŋkʰ]

վանկեր՝ ցեխ-ճ(ը)•խանք 

  1. Կարին՝ ճրալի ցեխ ◆ Դուրսը ցեխ-ճխանք էր։ (Ջավախեցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։