ցիցիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ցի•ցիլ 

Հավարիկ, Տրապիզոն՝

  1. աղեճիճու
  2. անձրևորդ ◆ Թաթավն էդև հավերը ցիցիլնին մեգ-մեգ ժողվեցին։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։