Jump to content

ցիցիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ցի•ցիլ 

Հավարիկ, Տրապիզոն՝

  1. աղեճիճու
  2. անձրևորդ ◆ Թաթավն էդև հավերը ցիցիլնին մեգ-մեգ ժողվեցին։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։