ցիքալաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰikʰɑˈlɑʁ]
վանկեր՝ ցիք•լաղ
- գործ է ածվում * ցիքալաղ՝ ցիքելքի ըլլել կապակցության մեջ. շատ չարչարվել՝ տանջվել, ուժից հալից ընկնել ◆ Ատ դղին հումար հեքիմնուն տուռը էշտալըն կալըն՝ դունդնավեր ցիքալաղ ըղաք։ Կջա դարին պոնելըն ցիքելիք ըղաք։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։