ցվցվել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ց(ը)վ•ց(ը)•վել
- Ղարաբաղ՝ բուրդը ձեռքով գզել, մազերը քրքրելով բանալ ◆ Բուրդը... ցվցվում են և ապա սկսում են գզել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- փռած բոիրդը, խոտը, հարդը և այլն վերուվար անելով՝ իրարից անջատել, փոչփոչացնել ◆ Խոտը եղանով երբեմն-երբեմն ցվցվում է, որ օդ դիպչի, չմգլի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Քյինա պուրթը ցվցվե, վար կանուխ չուրանա։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։