Jump to content

ցվցվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ց(ը)վ•ց(ը)•վել 

  1. Ղարաբաղ՝ բուրդը ձեռքով գզել, մազերը քրքրելով բանալ ◆ Բուրդը... ցվցվում են և ապա սկսում են գզել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. փռած բոիրդը, խոտը, հարդը և այլն վերուվար անելով՝ իրարից անջատել, փոչփոչացնել ◆ Խոտը եղանով երբեմն-երբեմն ցվցվում է, որ օդ դիպչի, չմգլի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Քյինա պուրթը ցվցվե, վար կանուխ չուրանա։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։