ցրտատարվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰɾtɑtɑɾˈvɛl]

վանկեր՝ ց(ը)ր•տա•տար•վել 

Բայ

  1. (նորբ․) ցրտահար լինել ◆ Ուրիշները՝ ցրտատարված, սրթսրթալով շան նման, գլորվում են ձյան շեղջի մեջ։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]