Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ց(ը)ր•ց(ը)•քիլ

Քեսաբ, Սվեդիա՝ ջուր ցանել, սրսկել ◆ Պետք է նախ ջուր ցրցքնել, հետո մաքրել փողոցները, որ փոշի չբարձանա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Խարբերդ՝ տարածել, սփռել ◆ Բուխերիկին ծուխը՝ քմահաճ՝ կապույտ ծաղիկներ կը ցրցքնե օդին մեջ։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Մինչ կը կայթե վես պարուհին, կը ճկի... ցրցքնելով ծիածաններ ակնառու։ ՍՊ ◆ Պարիկը... զվարթ շողերմը կցրցքնե իր շուրջը։ (Թլկատինցի)
շաղ տալ, ցանել ◆ Վ.Թեքեյանը ֆրակ հագած պարտիզպան մըն է... որ իր հունդերը ձեռնոցված մատներով կցրցքներ հողին մեջ։ Ալմաստ Զաքարյան
ողողել, պարուրել ◆ Ու ձյուն լույսին հետ հոգվույս ցրցքնե բամբիռի ծափեր, վարդի թերթ ու շեր։ (Միսաք Մեծարենց)

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։