ցրքել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ց(ը)ր•քել 

  1. Համշեն՝ թափել ◆ Ցրքած ճուրը դեղը չի լըլուլ (ասացվածք)։
  2. Պոլիս, Պարտիզակ, Նոր Նախիջևան, Եվդոկիա, Սեբաստիա, Համշեն՝ ցրել, ցիրուցան անել ◆ Ելլիմ լեռը, ցրքիմ սիսեռը։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
  3. Տիգրանակերտ՝ ջուր ցանել, սրսկել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։