ցցրտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ց(ը)•ց(ը)ր•տել 

  1. Վան՝ այս ու այն կողմ նայել, խառնշտել, տակնուվրա անել ◆ Գյամին կայնավ, մե առին տարին կյոմրուկ. մեր զատեր պացին. ցցրտիցին... ծոցս. ճյոպս մտխռզիցին, ամոթի ասել, չյում ճելոյի շլվարս էլ խանին իրիշկեցին։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։