փակուղայնություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɑkuʁɑjnutʰˈjun]
վանկեր՝ փա•կու•ղայ•նու•թյուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) անլուծելիություն, անելայություն, արգելակվածություն ◆ Բազմակիորեն ընդգծված էր իրավիճակի փակուղայությունը... Մոլորակ (թերթ) ◆ Այն ժամանակ այդ կործանարար ուղին հանգեցրեց նրան, որ 1993-ի ավարտին և 1994-ի սկզբերին բոլորը միահամուռ արձանագրեցին ԵԱՀԽ ջանքերի փակուղայնությունը։ Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։