Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ փա•րի•սե•ցի•ու•թյուն

Ստուգաբանություն

(պատմ․) փարիսեսիների ուսմունքը
(հվքկն․) փարիսեցիներ, փարիսեցիների հավաքական ամբողջություն
փարիսեցի լինելը, երկերեսանիություն, կեղծավորություն
փարիսեցու արարք՝ վարքագիծ՝ գործելակերպ
(բրգ․) բացասական բարոյական հատկություն, որ բնորոշում է անհատին՝ նրա կողմից բարոյական պահանջների կատարման եղանակի տեսակետից. բարոյականության մեջ ֆորմալիզմի կոնկրետ արտահայտություններից մեկը, կեղծավորության և կեղծ բարեպաշտության տարատեսակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։