փեթակվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɛtʰɑkˈvɛl]
վանկեր՝ փե•թակ•վել
Բառակազմություն[խմբագրել]
Բայ
- (նորբ․) ընտանիք կազմել, աճել, բազմանալ ◆ Այսօր հպարտություն է ապրում մեծ մարեն՝ իր մի փեթակ-ընտանիքը փեթակվել ու տուն գյուղում։ Հայրենիքի ձայն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։