Jump to content

փեթակվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ փե•թակ•վել 

Բառակազմություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. (նորբ․) ընտանիք կազմել, աճել, բազմանալ ◆ Այսօր հպարտություն է ապրում մեծ մարեն՝ իր մի փեթակ-ընտանիքը փեթակվել ու տուն գյուղում։ Հայրենիքի ձայն

Աղբյուրներ

[խմբագրել]