փխրուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pʰχɾuk]
վանկեր՝ փ(ը)խ•րուկ
- Խարբերդ՝ փխրուն, փշրվող ◆ Փխուկ հող։
- փափուկ ◆ Փափուկ գաթա հաց։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։