փնտրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰntɾutʰˈjun]
վանկեր՝ փն•տրու•թյուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) փնտրելը՝ փնտրում ◆ Մուշեղը փնտրություն էր անում մասնագիտության. տարիներն անցնում էին։ Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։