փշակուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰʃɑˈkur]
վանկեր՝ փ(ը)•շա•կուռ
Ածական
- (նորբ․) փշից կերտված՝ կռված, փշով ծածկված ◆ Այս պատը փշակուռ, անխորտակ, Թե չգամ էլ ո՞վ է ճեղքելու։ Պ․ Աղանջանյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։